สะพานเหล็ก ‘ทักกี้’แก้ได้ดีกว่า‘คสช.’? / โดย ดร.โสภณ พรโชคชัย

                สะพานเหล็กเป็นชื่อสะพานข้ามคลองโอ่งอ่าง ซึ่งสร้างมาตั้งแต่ปี 2538 ต่อมามีการสร้างตลาดคร่อมคลองนี้ โดยถือเป็นตลาดการซื้อขายวิดีโอเกมที่ใหญ่ที่สุด รวมทั้งของเล่น รถบังคับ สินค้าอิเล็กทรอนิกส์ BB Gun ฯลฯ ถือได้ว่ามีผู้เดินซื้อสินค้าเหล่านี้ที่ตลาดแห่งนี้มากกว่าเดินในห้างสรรพสินค้าทั่วไป เพราะมีราคาถูกกว่าตามห้างและร้านค้าทั่วไป โดยก่อนการรื้อถอนเมื่อปลายปี 2558 มีร้านค้าถึง 500 แผง การรื้อตลาดสะพานเหล็กดูเป็นผลงานสำคัญของ คสช. ที่ใช้ “อำนาจปืน” ในการจัดการให้ผู้ค้าตลาดแห่งนี้ปฏิบัติตามกฎหมายโดยเคร่งครัด คือหยุดการบุกรุกและใช้พื้นที่ที่ก่อสร้างคร่อมคลองแห่งนี้เสีย บางคนถึงขนาดบอกว่าถ้าไม่ใช่ คสช. ไม่มีวันทำการนี้สำเร็จ ในแง่หนึ่งก็ต้องชมเชย คสช. แต่ในอีกแง่หนึ่งการบังคับให้เป็นไปตามกฎหมายไม่จำเป็นต้องใช้ “อำนาจปืน” แบบทหารก็ได้ ตัวอย่างที่ทำได้ทัดเทียม คสช. ก็คือ การสั่งรื้อรีสอร์ตเขาใหญ่ของอธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช (สมัยนายดำรงค์ พิเดช) เมื่อปี 2555 ที่ทวงคืนผืนป่าอุทยานแห่งชาติทับลาน โดยระดมกำลังเจ้าหน้าที่อุทยานฯทั่วประเทศราว 4,000 นาย ลงพื้นที่รื้อถอนรีสอร์ตจำนวน 9 แห่ง รวมพื้นที่ 1,857 ไร่ โดยระหว่างปฏิบัติการรื้อถอนก็มีกลุ่มคนมาขัดขวาง แต่ก็สามารถดำเนินการได้โดยไม่ต้องใช้ “อำนาจปืน” จากรัฐประหาร เสียดายที่ปฏิบัติการนี้เป็นเพียง “ไฟไหม้ฟาง” หลังจากท่านเกษียณก็ซาลงไป ผลงานของ คสช. อาจคล้ายกัน ตอนนี้ตึกแถว 2 ข้างคลองโอ่งอ่างที่สะพานเหล็กก็เริ่มดัดแปลงหลังบ้านให้เป็น “หน้าร้าน” แล้ว อีกหน่อยก็คงกลับมาคล้ายของเดิมอีก เราควรทำการให้ยั่งยืนด้วยการจัดหาที่ค้าขายใหม่ให้เป็นประโยชน์ต่อผู้ค้า ต่อผู้บริโภค ต่อผู้ให้เช่าพื้นที่ ต่อชุมชนโดยรอบและสังคมโดยรวม

ที่มา: http://www.lokwannee.com/web2013/?p=228029
วันที่ 14 ก.ค. 2559