ในยามสงคราม ถือทรัพย์อะไรดี บิตคอยน์? | โสภณ พรโชคชัย

ในแต่ละสงครามอาจแตกต่างกัน เช่นในช่วงสงคราม “สิ้นชาติ” ในอินโดจีน ทรัพย์ที่มีค่าที่สุด ก็คือทองคำหรือเพชรนิลจินดาต่างๆ ทรัพย์เหล่านี้นำมาแลกเปลี่ยนเพื่อให้ชีวิตรอดได้ ในช่วงเดือนมกราคม 2518 ตอนที่กรุงกัมพูชาแตก ประชาชนเขมรจำนวนมากทะลักเข้ามาตามตะเข็บชายแดน การกินอยู่ของผู้อพยพเหล่านี้แสนยากลำบาก ในขณะนั้นธนบัตรเขมรคงกลายเป็นแค่ “แบงค์กงเต๊ก” ชาวเขมรที่พอมีฐานะจะนำทองคำมาแลกสิ่งของอำนวยความสะดวกหรืออาหารประทังชีพ ในยามนั้นทรัพย์สินอื่นคงแทบไร้ อย่างไรก็ตามก็มีกรณีที่แตกต่างกันออกไป นั่นคือกรณีที่เขมรแดงพาคนในกรุงพนมเปญออกไปอยู่ชนบท จนเกิดกรณีทุ่งสังหาร (Killing Field) ในระหว่างปี 2518-2522 ทำให้ผู้คนเสียชีวิตไปประมาณ 1.4 ล้านคน ส่วนในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ปรากฏว่ามีแต่ "ทอง" เท่านั้นที่อาจถือได้ว่าเป็นทรัพย์สินที่มีค่ามากที่สุดเพราะสามารถแลกเปลี่ยนเป็นอื่นได้ง่าย ส่วนตลาดหลักทรัพย์ อสังหาริมทรัพย์หรืออื่นๆ แทบจะไม่มีราคายกเว้นผู้ที่มีสายป่านระยะยาวจริงๆ จะสังเกตได้ว่าสินค้าที่เป็นที่ต้องการของตลาดในช่วงสงครามก็ยังมีกำไร และหุ้นก็ยังไม่ตก ในช่วงวิกฤติโดยรวมก็เป็นโอกาสของคนบางกลุ่มเช่นกัน ดังนั้นหากเกิดสงครามขึ้น สินค้าที่จะส่งออกไปต่างประเทศอาจจำกัด สินค้าที่ไม่จำเป็นอาจมีราคาตกต่ำลง แต่ที่ได้ประโยชน์จากสงครามก็คงเติบโตต่อไป
ที่มา : www.bangkokbiznews.com/columnist/992017