แก้ความจนแบบจีน ที่ไทยทำไม่ได้?

ธนาคารโลกเคยประเมินไว้ว่า จีนมีคนยากจนอยู่ราว 500 ล้านคนหรือราว 88% ของคนจีนในปี 2524 แต่ ณ ปี 2555 คนจีนที่มีชีวิตด้วยรายได้ต่ำกว่าเส้นความยากจนเหลือเพียง 6.5% เท่านั้น การแก้ไขปัญหาความยากจนเริ่มในราวช่วงปี 2520 และในช่วงปี 2533-2543 ในระยะ 10 ปีนี้รายได้ประชาชาติต่อหัวเพิ่มจาก 6,600 บาทต่อปี เป็น 33,000 บาท ในช่วงปี 2543-2553 เพิ่มขึ้นเป็น 165,000 บาท อัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นปีละมากกว่า 10% จีนมุ่งหวังที่จะขจัดความยากจนลงให้ได้ในปี 2573 ส่วนของไทยก็ยังไม่มีแนวโน้มใดๆ นโยบายเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยประการหนึ่งของจีนก็คือ มีการเวนคืนกันขนานใหญ่ ทำให้ประชาชนต้องโยกย้ายที่อยู่อาศัยเป็นจำนวนมาก คนจนเมืองที่เคยอยู่อาศัยในที่อยู่อาศัยแนวราบ ก็ย้ายขึ้นแฟลตที่มีสภาพการอยู่อาศัยที่มีคุณภาพสูงกว่า รัฐบาลสร้างให้ แต่มีระยะเวลาการอยู่อาศัยที่จำกัดเช่น 50 หรือ 70 ปี ไม่ใช่ให้อยู่ชั่วกัลปาวสาน ทั้งนี้เพื่อแลกเปลี่ยนกับที่ตั้งเดิมที่อยู่ในใจกลางเมือง เพื่อนำมาพัฒนาใหม่ในเชิงพาณิชย์เป็นต้น สำหรับในชนบทอันไพศาลของจีนนั้น ได้รับการแปลงให้เป็นเมืองมากยิ่งขึ้นผ่านการเชื่อมต่อด้วยรถไฟความเร็วสูง ประชากรในชนบทของจีนเคยมีสูงถึง 84% ในปี 2503 หรือแสดงว่ามีประชากรเมืองเพียง 16% เท่านั้น ปรากฏว่าในปี 2560 ประชากรในชนบทมีสัดส่วนเพียง 42% หรือแสดงว่าประชากรเมืองของประเทศจีนเพิ่มขึ้นเป็นส่วนใหญ่ถึง 58% นั่นเอง สำหรับที่ดินในเขตชนบทห่างไกลแสนกันดารนั้น การย้ายที่อยู่อาศัยเพื่อขจัดความยากจนเป็นหนทางหนึ่ง โดยในปี 2561 มีประชาชนประมาณ 2.8 ล้านคนได้รับการโยกย้ายที่อยู่อาศัยให้เข้าไปอยู่ในเขตเมืองแทนที่จะเป็นในถิ่นชนบทห่างไกล ในระยะ 5 ปีที่ผ่านมา (2556-2560) ประชาชนถึงประมาณ 10 ล้านคนในถิ่นทุรกันดารไม่เหมาะสมกับการอยู่อาศัย ได้รับการโยกย้าย โดยเฉพาะในปี 2560 มีการโยกย้ายถึงถึง 3.4 ล้านคนในปีเดียว ในกรณีคนจนเมือง จีนก็สามารถเอาชนะความยากจนได้เป็นอย่างมาก คนจนเมืองส่วนหนึ่งเกิดจากการอพยพมาทำงานในเมือง อีกส่วนหนึ่งเป็นอดีตเจ้าหน้าที่ของรัฐวิสาหกิจที่แปลงเป็นภาคเอกชนแล้ว พวกนี้จึงอาจตกงาน อย่างไรก็ตามรัฐบาลจีนก็สามารถทำให้รายได้ของคนจนเมืองยกระดับสูงขึ้น โดยให้มีรายได้อย่างน้อย 23,100 บาทต่อคน
ที่มา : www.thaifranchisecenter.com/document/show.php?docuID=4308